Στους Έλληνες της Διασποράς, υπήρξε αρίστη η εντύπωση για την εμφάνιση του Πρωθυπουργού της Ελλάδος στο προσκήνιο των εξωτερικών σχέσεων. Αλλά, η δυσαρέσκεια σοβεί για τον διπλό λόγο του στις εσωτερικές σχέσεις. Την μία φορά, δείχνει ειλικρίνεια και λέγει «το δημοσιονομικό πρόβλημα οφείλεται σε επιλογές προηγουμένων καταστάσεων … σε δουλείες και αντιλήψεις του παρελθόντος … η Ελλάδα δεν μπορεί να παραμένει έρμαιο του δανεισμού … χρήματα σπαταλήθηκαν και δεν έπιασαν τόπο … χρειάζεται οπωσδήποτε να βρούμε επενδύσεις, να κινητοποιηθούν κεφάλαια».
Ορθώτατη σύνοψη των λαθών: επιλογές προηγούμενων καταστάσεων, δανεισμός με σπατάλη για καταναλωτικά αγαθά, απεργία επενδυτών.
Ο πρωθυπουργός δείχνει ότι γνωρίζει το βάθος του προβλήματος αν και, για προσωπικούς κατανοητούς λόγους, δεν θέλει να ομολογήσει πόσο μακρια πάνε οι «προηγούμενες καταστάσεις». Και εδώ βρίσκεται ο διπλός του λόγος όταν λέγει «όσα πέρασε η χώρα μας είναι μάθημα για το μέλλον, αδιαφανής και φαύλη εξουσία … έτσι όπως χειριστήκαμε την οικονομία είναι απώλεια της αυτονομίας μας … η καταστρεπτική και ανεύθυνη πολιτική του προσφάτου παρελθόντος». Όλες αυτές είναι διαυγείς παρατηρήσεις αλλά εκεί που ο πρωθυπουργός δεν θέλει να προσγειωθεί είναι η έννοια του «προσφάτου παρελθόντος». Γνωρίζει για ποιούς πράγματι ομιλεί; Ποιοί είναι οι πρωταγωνιστές για το σημερινό κατάντημα;
……………………………………………… ΣΥΝΕΧΕΙΑ
Ἐν ἀρχῇ ἦν ὁ λόγος πολιτικός 